ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคลมพิษ

ภูมิคุ้มกันขึ้นอยู่กับเซลล์ B ลิมโฟไซต์ซึ่งมีหรือหลั่ง "อาวุธ" ต้านเชื้อแบคทีเรียหรือไวรัส อิมมูโนโกลบูลิน (IgG, IgM, IgA, IgE) หรือแอนติบอดี แม้ว่าอาวุธภูมิคุ้มกันเหล่านี้จะให้ความคุ้มครอง แต่บางครั้งพวกมันก็สามารถเปิดทางให้เราได้เช่นกัน นี่เป็นกรณีของแอนติบอดีที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด IgE ซึ่งแม้แต่ร่องรอยเล็กๆ น้อยๆ (IgE เหล่านี้มีปริมาณน้อยกว่าแอนติบอดีอื่นๆ ถึง 100,000 เท่า) ก็สามารถกระตุ้นปฏิกิริยาภูมิแพ้ที่รุนแรงได้ ลิมโฟไซต์ที่ผลิต IgM, IgG หรือ IgA มีจำนวนมาก ระบุได้ง่ายและคงอยู่ (ในชื่อ "เซลล์ความจำ") ด้วยเหตุผลที่อธิบายไม่ได้ก่อนหน้านี้ เซลล์ที่ผลิต IgE นั้นหายากและด้วยเหตุนี้จึงเป็นเรื่องของการศึกษาน้อยมาก เพื่อให้เข้าใจถึงกลไกที่ควบคุม IgE นักวิทยาศาสตร์จึงใช้วิธีพันธุวิศวกรรมเพื่อบังคับให้เซลล์ผลิตแอนติบอดีเหล่านี้ในปริมาณมาก จากนั้นพวกเขาก็ประสบความสำเร็จในการสาธิตกลไกการควบคุมหลักสองประการ พวกเขาแสดงให้เห็นว่า ทันทีที่เซลล์เม็ดเลือดขาว B มี IgE บนเยื่อหุ้มเซลล์ มันจะ "ค้าง" พองตัว สูญเสียเซลล์เทียมไป [3] และไม่สามารถเคลื่อนที่ได้ แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วเซลล์เม็ดเลือดขาวจะเคลื่อนที่ได้สูงก็ตาม ลมพิษ นักวิทยาศาสตร์ยังเปิดเผยว่าลิมโฟไซต์กระตุ้นกลไกหลายอย่างที่นำไปสู่การตายแบบอะพอพโทซิสหรือโปรแกรมการตายของเซลล์ ในระหว่างวิวัฒนาการ ร่างกายของเราได้พัฒนากลไกการจำกัดตัวเองหลายอย่างรอบ "อาวุธ" ภูมิคุ้มกันที่ทรงพลังที่สุดชนิดหนึ่ง นั่นคือ IgE เนื่องจากเซลล์ที่มี IgE ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้อีกต่อไป เซลล์จึงมีชีวิตอยู่ได้ในช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น นานพอที่จะทำหน้าที่ป้องกันปรสิต สารพิษ และพิษได้ในช่วงสั้น ๆ จากนั้นมันจะทำลายตัวเองโดยการทำ "ฮาราคีรี" ซึ่งลดการผลิต IgE ลงอย่างมากและด้วยเหตุนี้จึงทำให้เกิดอาการแพ้ ตอนนี้นักวิทยาศาสตร์ต้องการสำรวจรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับเส้นทางโมเลกุลต่างๆ ที่ควบคุมการจำกัดตนเองนี้ แท้จริงแล้ว สิ่งเหล่านี้อาจก่อให้เกิดเป้าหมายการรักษาใหม่ๆ จำนวนมาก ซึ่งการกระตุ้นทางเภสัชวิทยาสามารถยับยั้งการแพ้ หรือแม้แต่อนุญาตให้ลดจำนวนเซลล์เม็ดเลือดขาว B ทางพยาธิวิทยาอื่นๆ เช่น เซลล์ที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งต่อมน้ำเหลือง