อาการอ่อนเพลีย

ดร. Parveen K. Garg จาก University of Southern California ในลอสแอนเจลิส กล่าวว่า "ภาวะหมดแรงที่สำคัญหรือที่เรียกกันทั่วไปว่ากลุ่มอาการเหนื่อยหน่ายมักเกิดจากความเครียดเป็นเวลานานและลึกซึ้งในที่ทำงานหรือที่บ้าน" "มันแตกต่างจากโรคซึมเศร้าซึ่งมีลักษณะของอารมณ์ต่ำ ความรู้สึกผิด และความไม่นับถือตนเองต่ำ ผลการศึกษาของเรายังระบุถึงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นกับผู้ที่มีอาการอ่อนเพลียโดยไม่ได้รับการควบคุม" ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะเป็นรูปแบบหนึ่งของภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะที่พบบ่อยที่สุด คาดว่าประชากร 17 ล้านคนในยุโรปและ 10 ล้านคนในสหรัฐอเมริกาจะมีอาการนี้ภายในปีหน้า ซึ่งจะเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจวาย โรคหลอดเลือดสมอง และเสียชีวิต อย่างไรก็ตาม อะไรเป็นสาเหตุของภาวะ atrial fibrillation ยังไม่เป็นที่เข้าใจแน่ชัด ความทุกข์ทางจิตใจได้รับการแนะนำว่าเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับภาวะหัวใจห้องบน แต่การศึกษาก่อนหน้านี้แสดงผลที่หลากหลาย นอกจากนี้ จนถึงขณะนี้ ยังไม่มีการประเมินความสัมพันธ์เฉพาะระหว่างภาวะหมดแรงที่สำคัญและภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ นักวิจัยในการศึกษานี้สำรวจบุคคลมากกว่า 11,000 คนว่ามีอาการอ่อนเพลีย โกรธง่าย ใช้ยากล่อมประสาท และขาดการสนับสนุนทางสังคม จากนั้นพวกเขาติดตามพวกเขาเป็นระยะเวลาเกือบ 25 ปีสำหรับการพัฒนาของภาวะหัวใจห้องบน ผู้เข้าร่วมที่มีระดับความเหนื่อยล้าที่สำคัญในระดับสูงสุดมีความเสี่ยงสูงกว่า 20% ในการเกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะในช่วงติดตามผล เมื่อเทียบกับผู้ที่มีหลักฐานเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลยของภาวะหมดแรงที่สำคัญ ในขณะที่จำเป็นต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมเพื่อทำความเข้าใจความสัมพันธ์ที่สังเกตได้ดีขึ้น ดร. Garg ตั้งข้อสังเกตว่ากลไกทั้งสองมีแนวโน้มที่จะมีบทบาท "ความ อ่อนเพลีย ที่สำคัญเกี่ยวข้องกับการอักเสบที่เพิ่มขึ้นและการกระตุ้นการตอบสนองต่อความเครียดทางสรีรวิทยาของร่างกายให้สูงขึ้น" เขากล่าว "เมื่อสองสิ่งนี้ถูกกระตุ้นอย่างเรื้อรัง ซึ่งอาจส่งผลร้ายแรงและทำลายเนื้อเยื่อหัวใจ ซึ่งอาจนำไปสู่การพัฒนาของภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะในที่สุด" ไม่พบความเชื่อมโยงระหว่างความโกรธ การใช้ยากล่อมประสาท หรือการสนับสนุนทางสังคมที่ไม่ดีและการพัฒนาของภาวะหัวใจห้องบน "การค้นพบเกี่ยวกับความโกรธและการสนับสนุนทางสังคมนั้นสอดคล้องกับการวิจัยก่อนหน้านี้ แต่การศึกษา 2 ชิ้นก่อนหน้านี้พบความสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญระหว่างการใช้ยากล่อมประสาทกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ เห็นได้ชัดว่ายังต้องทำงานมากกว่านี้" ดร. การ์กกล่าว จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมเพื่อระบุการดำเนินการที่เป็นรูปธรรมสำหรับแพทย์ในการช่วยเหลือผู้ป่วยที่อ่อนเพลีย ดร. การ์กกล่าว เขาสรุปว่า: "เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าความอ่อนล้าเพิ่มความเสี่ยงต่อโรคหัวใจและหลอดเลือด รวมถึงอาการหัวใจวายและโรคหลอดเลือดสมอง ขณะนี้เรารายงานว่าอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ ซึ่งเป็นภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะที่รุนแรง การเอาใจใส่อย่างระมัดระวังต่อ - และการจัดการ - ระดับความเครียดส่วนบุคคลเพื่อช่วยรักษาสุขภาพหัวใจและหลอดเลือดโดยรวมนั้นไม่สามารถพูดเกินจริงได้ "